وقتی خداوند عشق را افرید

                                       

وقتی خداوند انسان را افرید در درونش چیزی گذاشت به نام قلب تا بتوانند به یک دیگر محبت

کنند وعشق ورزیدن را تجربه تا عشق بزرگتری بنام خالق را بتوانند بشناسند .

(ایمان یاریان)

انسانا وقتی دلشون می گیره دلشون می خواد واسه یه نفر درد دل کنند سر شونو بذارند رو شونه

شو تا نفس دارند گریه کنند منم وقتی دلم می گیره دلم میخواد سرمو بذارم رو شونه کسی و های

های گریه کنم دلم خیلی گرفته اما کسی رو ندارم که سرمو بذارم روشونشو گریه کنم دیگه

عادت شده واسم سرمو تکیه بدم به دیواورو واسه اون گریه کنم واسش بگم که منم میتونم عاشق

بشم دیوار دیگه شده محرم اسرار من  به دیوار می گم که دلم واسش چقدر تنگ شده بهش میگم

که اون که تنها کسم بود منو تنها گذاشت و رفت بهش می گم وقتی نیستش دعا براش می کنم می

دونم دیگه منو نمی شناسه اما شبا دل نگرانشم روزا دل واپسشم  همیشه از خودم سئوال میکنم

حالا نهار خورده نکنه مریض شده باشه نکنه بارون که میاد چیزی نداشته باشه بالا سرش بگیره

نکنه بهش سخت بگذره نکنه اون دل مهربونشو نا مروتی بیادو ازار بده نکنه  نکنه گرما بیاد

اذیتش بکنه نکنه سرما بیاد تنشو بلرزونه نکنه بارون بیاد اون خیس بشه یادم نکنه چشاش بارونی

بشه نکنه از این زمونه دلش بگیره نکنه کسی نداشته باشه براش درد دل کنه اخه منم کسی رو

ندارم براش درد دل کنم نکنه عین من سرشو بذاره رو دیوارو زار زار گریه کنه دیوار سفته

نکنه سرش درد بگیره نکنه یادش بره دعای خیرمن همیشه پشته سرشه   به اینا که می افته تن

خستم می لرزه دل شکسته ام می ترسه دلم فریاد می زنه با تمام وجود اما کسی صدای منو نمی شنوه

 باز هم انتظارامدنش شنیدن صدایش  شده بهونه ای برای زنده ماندن به امید روزی که بیاید و

برای قلب خسته ام مرحمی باشد.

نویسنده: ایمان یاریان

[email protected]

www.eman2020.blogfa.com